Een paard als spiegel

Een paard als spiegel

Het was een prachtige avond in april. Fris, maar zonnig en de lucht was helder blauw. Ik had mijn eerste sessie paardencoaching bij Aldo Paardencoaching. Ik wist niet goed wat ik me voor moest stellen bij paardencoaching. Gaat het paard aan mij ruiken en leest de coach dan het gedrag van het paard af? Moet ik het paard de gehele tijd aanraken? Zijn er meerdere paarden betrokken bij één sessie? Ik had geen idee. Wat doet een paardencoach eigenlijk?

Paardencoaching met passie

Aldo ontmoette ik via social media. Zijn Instagrampagina inspireerde mij enorm. Dagelijks plaatst Aldo met veel passie foto’s en teksten van wat hij doet en wat paardencoaching kan betekenen voor de mens. Ik besloot hem te bellen. Een doel had ik niet direct, maar gevoelsmatig wist ik dat ik bij Aldo moest zijn. Ik heb tien jaar paardgereden als kind, maar door een ongeluk dat ik zag gebeuren op de manege ging voor mij de lol van het paardrijden er af. Ik vond het daarom best spannend om weer geconfronteerd te worden met deze edele dieren.

Bij zonsondergang het ijs breken

We begonnen aan een tafeltje naast de bak waar de paardenkudde stond. De zon was langzaam aan het ondergaan en de paarden stonden vredig van hun hooi te eten. Ik voelde me direct op mijn gemak. De sessie startte met het lezen van kaarten, een speciaal spiritueel kaartenset met als thema ‘paarden’. Een mooie manier om het ijs te breken en om elkaar een beetje te leren kennen.

Na het lezen van de kaarten die ik had gekozen – die overigens naadloos aansloten bij mijn gevoel en mijn karakter – liepen we naar de bak waar de vijf paarden stonden. Ik mocht één paard uitkiezen. Na elk paard even rustig bekeken te hebben, koos ik voor Flo. Flo is een bruine ruin en de leider van de groep.

Een paard spreekt altijd de waarheid

Aldo heeft een hele bijzondere rust over zich heen. In combinatie met de rust van de kudde en de ondergaande zon was dit voor mij een reden om helemaal niet zenuwachtig te zijn of me gespannen te voelen. De setting was al therapie op zich!

      

Nadat we Flo mee hadden genomen naar de bak waar we de sessie hielden, liet Aldo Flo gedurende de sessie zijn gang gaan. Terwijl ik een rondje door de bak liep, liep Flo rustig achter mij aan. Toen we beiden tot stilstand kwamen, stelde Aldo mij vragen over onder andere mijzelf en mijn familie. Door pionnen, die fungeerde als familieleden of mijzelf, neer te zetten op verschillende plekken in de bak, kwam ik er langzamerhand achter dat ik meer voor mezelf mag kiezen en minder bagage van anderen mag meenemen.

Flo stond op een afstandje rustig te slapen, tot we in het gesprek het punt bereikte dat ik Aldo iets heel persoonlijks vertelde. Flo werd wakker en reageerde met zijn lichaamstaal. Hij kwam ineens contact zoeken. Zo constateerde Aldo dat we nu langzaam het doel bereikten van deze sessie. En het paard spreekt altijd de waarheid, daar ben ik wel achter!

Een fijne hoop paardenpoep

Het meest bijzondere vond ik dat de paarden bevestigden wat Aldo hen of mij vroeg. Paarden in meervoud ja, want de andere paarden in de bak naast ons briesten of proestten af en toe mee. Aldo stelden zijn vragen soms hardop en soms in zijn hoofd. Met zijn hand op zijn hart.

Ook ‘loslaten’ was een onderwerp, dat Flo erg helder liet merken door een mooie hoop paardenpoep voor mij achter te laten. Hoe duidelijker wil je het hebben? Ik mag écht gaan loslaten.

In gesprek met paarden

Er ontstond een hele mooie, natuurlijke “woordenwisseling” waarin de paarden Aldo zijn antwoorden gaven. Dat het zó bijzonder zou zijn, had ik van te voren niet kunnen weten. Aldo weet precies wat welke beweging, geluid of actie van het paard betekent.

Na de sessie kreeg ik van Aldo nog een samenvatting van wat ik over mezelf geleerd had. Dat was echt de kers op de taart (of op de verse mest?). In tegenstelling tot het intensief samenwerken met de paarden tijdens de sessie, liet Aldo de paarden gewoon ‘zijn’. En dat was meer dan genoeg!

Inmiddels heb ik mijn ervaring met meerdere mensen gedeeld. Dit moet iedereen eens meemaken. Ondanks dat ik niet met een specifiek doel kwam, ben ik met een prachtige boodschap naar huis gegaan. En nee, niet de grote boodschap van Flo. Die mocht ik wel nog even opruimen, zodat ik écht afscheid nam van de bagage die niet van mij was. Dank je wel Aldo en Flo, jullie zien mij zeker nog eens terug! 

Dit blog heb ik geschreven voor www.jezelfhelpen.nl. Ik ben nauw betrokken bij Jezelf Helpen. Het is een holistisch platform waar zorgzoekenden in contact kunnen komen met zorgprofessionals. Neem eens een kijkje op de website!

Leave a Comment

Your email address will not be published.